Τo φιλί του δράκου - Δημουλίδου Χρυσηίδα

Περιγραφή
Στις 13 Μαρτίου 1964 μια ετοιμόγεννη δεκαεξάχρονη κοπέλα φτάνει μόνη στο Νοσοκομείο Σερρών με αιμορραγία. Ξεψυχά, αφού πρώτα γεννά ένα κοριτσάκι. Τρεις μέρες μετά, το βρέφος εξαφανίζεται μυστηριωδώς. Οι έρευνες της Χωροφυλακής παραμένουν άκαρπες και ο φάκελος της υπόθεσης μπαίνει στο Αρχείο.
Το Σεπτέμβριο του 1989 ένας περίεργος στραγγαλισμός μιας νεαρής καθηγήτριας συγκλονίζει τη Θεσσαλονίκη. Δύο μήνες αργότερα μια νεαρή μάνα βρίσκεται στραγγαλισμένη με τον ίδιο τρόπο. Ο αστυνόμος ΑΔ Στεργίου της Διεύθυνσης Ασφαλείας Θεσσαλονίκης παρατηρεί ότι τα δύο θύματα έχουν γεννηθεί στις 13 Μαρτίου του Δ64 στο Νοσοκομείο Σερρών. Οι εξελίξεις που ακολουθούν είναι αιφνιδιαστικές και απρόσμενες. Ο Στεργίου αντιλαμβάνεται ότι μόλις έχει μπει σ' ένα σκοτεινό λαβύρινθο μιας περίεργης υπόθεσης που ο μίτος της ξεκινά είκοσι πέντε χρόνια πριν στις Σέρρες. Ποιος έκλεψε εκείνο το μωρό; Γιατί; Ποιος σκοτώνει τα κορίτσια που γεννήθηκαν την ίδια μέρα με αυτό; Τι παιχνίδι παίχτηκε και ποια συμφωνία με το θάνατο, που ξύπνησε ένα δολοφόνο είκοσι πέντε χρόνια αργότερα;

Το Φιλί του Δράκου είναι το πρώτο αστυνομικό μυθιστόρημα της Χρύσας Δημουλίδου. Γεμάτο συναίσθημα, μυστήριο, δράση, αγωνία, κρατά τον αναγνώστη με κομμένη την ανάσα ως την τελευταία του σελίδα.

«Κάποιες φορές η κοινωνική κατακραυγή είναι ο μεγαλύτερος φονιάς και εκείνη πρέπει να καταδικάζεται και όχι οι άνθρωποι. Οι άνθρωποι είναι πιόνια ενός συστήματος που δεν έχει συναισθήματα πάρα μόνο νόμους που τιμωρούν. Και μετά είσαι σταμπαρισμένος εφ' όρου ζωής. Οι άνθρωποι ξεχνούν το καλό συχνά, όμως το κακό δεν το ξεχνούν ποτέ. Κατά βάθος χαίρονται να σου το θυμίζουν, να σε ισοπεδώνουν, να σε βλέπουν να καταρρέεις. Ποια χαιρέκακα ένστικτα οδηγούν αυτή τη συμπεριφορά τους; Η αμάθεια; Η έλλειψη παιδείας, οι αστικές αντιλήψεις, η νοοτροπία, η χαμηλή αυτοεκτίμηση ή το γεγονός ότι μέσα από τα λάθη και τα πάθη του άλλου λυτρώνονται οι ίδιοι από τα δικά τους;»
----------------------------
Ένα απο τα καλύτερα, αν όχι το καλύτερο βιβλίο που έχω διαβάσει της Δημουλίδου. Βιβλίο που το διάβασα μέσα σε 2 μέρες και δεν μπορούσα να το αφήσω απο τα χέρια μου! Σε κρατάει σε αγωνία και καθ'όλη τη διάρκεια προσπαθείς να βρείς τον δολοφόνο!
Το τέλος? Σίγουρα δεν το περιμένεις! Το προτείνω ανεπιφύλακτα!

Έξυπνο βιβλίο. Η συγγραφέας περίτεχνα ξεγλυστρά απο λάθη που θα μπορούσαν να φανερώσουν τον δολοφόνο. Το βιβλίο ειναι απλοικό και μαζί πολυδιάστατο. Η αγωνία και οι απρόβλεπες καταστάσεις κύριο συστατικό. Μπορεί απο ένα σημείο και μετά να υποψιαστείς τον δολοφόνο, όμως τελικά δεν είναι όπως τον περίμενες. Η Δημουλίδου επιπλέον αναφέρεται σε ταμπού που υπήρξαν και υπάρχουν στην Ελλάδα και περνά το μήνυμα πόσο κακό μπορεί να κάνουν στην ζωή ενος ανθρώπου και πού μπορεί να τον οδηγήσουν.