Χρυσηίδα Δημουλίδου

H συγγραφέας που με έχει σημαδέψει τα τελευταία χρόνια ειναι η Χρυσηίδα Δημουλίδου.
Επεσε στα χέρια μου κατα τύχη το βιβλιο της "Ο γιος της βροχής" πριν απο 2 περίπου χρονια και απο τότε εγινα φανατική αναγνώστρια της.
Δεν μου φαίνεται καθόλου περίεργο που όλα της τα βιβλία έχουν γίνει μπεστ-σέλερ

Σε κάθε βιβλίο κάτι καινούργιο διαδραματίζεται και κάθε φορα το τέλος ειναι συγκλονιστικό, μέσα απο τα βιβλία της δείχνει διάφορα οπως οτι η ομορφιά δεν ειναι για πάντα, οτι να μην κανεις σχεδια για το μέλλον γιατί πάντα κάτι αναπάντεχο μπορεί να σου συμβεί, και φυσικά μην κάνεις κάτι κακό γιατί στο τέλος θα σου γυρίσει μπούμερανγκ.

Πιστεύω ότι πολλοι θα έλεγαν ότι είναι λογοτεχνία για γυναίκες και όμως η συγκεκριμένη συγγραφέας διαβάζεται πολύ ευχάριστα και από το αντρικό αναγνωστικό κοινό, μιας και έχει γράψει και αστυνομικά μυθιστορήματα.

Δεν σας μένει αν δεν το έχετε κάνει ήδη να διαβάσετε ένα της βιβλίο και να σας καθηλώσει

Mε την εμπειρία που έχω σαν αναγνώστρια δεν μπορώ να πω ότι η κυρία Δημουλίδου με έχει ενθουσιάσει όσο ακούγεται. Τα βιβλία της συμφωνώ ότι είναι επιτυχημένα αλλά αυτό πιστεύω ότι συμβαίνει επειδή μοιάζουν με σαπουνόπερες. Οι υποθέσεις μου φαίνονται πολύ κλισέ που σίγουρα τις έχουμε συναντήσει σε κάποιο σήριαλ ελληνικό ή μη. Ιδιαίτερα τα βιβλία που γράφει τώρα τελευταία για μένα δεν τα έχει προσέξει τόσο πολύ. Λέει η ίδια ότι αυτό τον καιρό γράφει τρία βιβλία παράλληλα και τα έχει τελειώσει σχεδόν. Δεν ξέρω κατά πόσο αυτό είναι εφικτό όταν προσέχεις την ποιότητά σου. Εν κατακλείδει, λέω πως η κυρία Δημουλίδου για μένα είναι μια χαρά αν θες να χαλαρώσεις με σίγουρη συνταγή αλλά όχι αν ψάχνεις κάτι περισσότερο. Και πάλι εκφράζω ταπεινά τη γνωμη μου με το θάρρος που μου δίνει η βιβλιοφαγία μου!

Danai έγραψε:Mε την εμπειρία που έχω σαν αναγνώστρια δεν μπορώ να πω ότι η κυρία Δημουλίδου με έχει ενθουσιάσει όσο ακούγεται. Τα βιβλία της συμφωνώ ότι είναι επιτυχημένα αλλά αυτό πιστεύω ότι συμβαίνει επειδή μοιάζουν με σαπουνόπερες. Οι υποθέσεις μου φαίνονται πολύ κλισέ που σίγουρα τις έχουμε συναντήσει σε κάποιο σήριαλ ελληνικό ή μη. Ιδιαίτερα τα βιβλία που γράφει τώρα τελευταία για μένα δεν τα έχει προσέξει τόσο πολύ. Λέει η ίδια ότι αυτό τον καιρό γράφει τρία βιβλία παράλληλα και τα έχει τελειώσει σχεδόν. Δεν ξέρω κατά πόσο αυτό είναι εφικτό όταν προσέχεις την ποιότητά σου. Εν κατακλείδει, λέω πως η κυρία Δημουλίδου για μένα είναι μια χαρά αν θες να χαλαρώσεις με σίγουρη συνταγή αλλά όχι αν ψάχνεις κάτι περισσότερο. Και πάλι εκφράζω ταπεινά τη γνωμη μου με το θάρρος που μου δίνει η βιβλιοφαγία μου!

Αν και fan της Δημουλίδου δεν θα διαφωνήσω! Σίγουρα τα βιβλία της δεν είναι ιστορίες που δεν έχεις ξανα-ακούσει..
Απλα θεωρώ οτι έχει έναν απλό τρόπο γραφής και σου προσφέρει ώρες χαλάρωσης!

^Συμφωνώ με όσα είπε ο Λουκουμάς. Μπορεί να μην είναι σαν την Κάθι Κέλι, την Σαρλότ Μπροντέ ή την Αγκάθα Κρίστι (δεν το λέω για να τις συγκρίνω, απλώς τις αναφέρω γιατί τις θεωρώ κορυφαίες, την καθεμία στο είδος της) αλλά, τουλάχιστον, δεν είναι ''δήθεν'' (όπως τόσοι και τόσοι Έλληνες συγγραφείς) και η γραφή της κάνει τα βιβλία της ευχάριστα στην ανάγνωσή τους.

Έχω διαβάσει μόνο ένα βιβλίο της, το κελάρι της ντροπής και έτσι δεν μπορώ να έχω σφαιρική άποψη, αλλά δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε ιδιαίτερα. Μου αρέσουν τα αστυνομικά, αλλά αυτό δεν με τράβηξε.